Kentin baskısı kaldı bize
ve ışıkları trafiğin ya da kazası.
Oysa biz hep bir düş kazasında
yitirdik arkadaşlarımızı.
Karşıdan karşıya geçerken
eli bırakılan çocuklardık.
O insan kalabalığındaki,
son gülümsemesiydi annemizin.
Sonra, hangi tarafa geçsek karşıda kaldık!